کد مطلب:77778 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:101

نامه 055-به معاویه











و من كتاب له علیه السلام

الی معاویه.

یعنی و از مكتوب امیرالمومنین علیه السلام است به سوی معاویه.

«اما بعد، فان الله، سبحانه، جعل الدنیا لما بعدها و ابتلی فیها اهلها، لیعلم ایهم احسن عملا و لسنا للدنیا خلقنا و لا بالسعی فیها امرنا و انما وضعنا فیها لنبتلی بها و قد ابتلانی بك و ابتلاك بی، فجعل احدنا حجه علی الاخر، فعدوت علی طلب الدنیا بتاویل القرآن فطلبتنی بما لم تجن یدی و لا لسانی و عصیته انت و اهل الشام بی و الب عالمكم جاهلكم و قائمكم قاعدكم.»

یعنی اما بعد از حمد خدا و نعت رسول، صلی الله علیه و آله، پس به تحقیق كه خدا سبحانه، گردانیده است دنیا را از برای تحصیل آنچه بعد از آن است كه آخرت باشد و امتحان كرده است در آن اهلش را، تا اینكه بداند و به ظهور برساند كه كدام یك نیكوترند از روی كردار. و نیستیم ما كه خلق شده باشیم از برای ماندن در دنیا و نه اینكه مامور باشیم به تلاش كردن در تحصیل دنیا. و گذاشته نشده ایم در دنیا مگر از برای (اینكه) امتحان كرده شویم به حب دنیا و به تحقیق كه امتحان كرد خدا مرا به مامور ساختن به هدایت و ارشاد تو و امتحان كرد تو را به اطاعت و پیروی كردن من. پس گردانیده است هر یك از ما را حجت بر مواخذه ی آن دیگر، پس طلب كردی تو از من چیزی را كه قتل عثمان باشد كه جنایت نكرده است دست من كه مباشر قتل شده باشم و نه زبان من كه امر به قتل كرده باشم. و بستید و افترا كردید آن قتل را تو و اهل شام به من و تحریض كرد عالم شما به حق بودن من جاهل شما را و ایستاده ی شما بر دشمنی با من نشسته ی شما از دشمنی مرا.

[صفحه 1171]

«فاتق الله فی نفسك و نازع الشیطان قیادك و اصرف الی الاخره وجهك، فهی طریقنا و طریقك و احذر ان یصیبك الله بعاجل قارعه تمس الاصل و تقطع الدابر، فانی اولی لك بالله الیه غیر فاجره، لئن جمعتنی و ایاك جوامع الاقدار، لا ازال بباحتك (حتی یحكم الله بیننا و هو خیر الحاكمین).»

یعنی پس بترس خدا را در پیش نفس تو و منازعه و مخاصمه كن با شیطان كشاننده ی تو به دنیا و برگردان به سوی آخرت روی تو را، پس آخرت راه ما و راه تو است به سوی خدا و بترس از اینكه برساند به تو خدا كوبنده ی زودی و بلای نزدیكی كه برسد به بیخ و قطع كند عقب و نسل را. یعنی نه اصل گذارد و نه فرع. پس به تحقیق كه من سوگند یاد می كنم از برای تو به خدا، سوگند غیر دروغی كه چنانكه جمع كرد مرا و تو را در دنیا، مقدرات جمع سازنده ی خدایی همیشه ثابت و برقرار باشم در میان خانه ی محاربه ی با تو (تا اینكه حكم كند خدا میان ما و اوست بهترین حكم كنندگان).

[صفحه 1172]


صفحه 1171، 1172.